ΕΛΛΗΝΩΝ μύθοι
*Από τον Κων/νο Οικονόμου
Η Γαλανθίς ή Γαλινθιάς [αυτή που έσωσε τον Ηρακλή, κατά τον τοκετό του!]
Η Γαλανθίς εξαπατά την Ειλειθυία
ΓΕΝΙΚΑ: Η Γαλινθιάς, κατά την Ελληνική Μυθολογία, ήταν κόρη του Προίτου και φίλη της Αλκμήνης, μητέρας του Ηρακλή.
Ο ΜΥΘΟΣ: Όταν επρόκειτο η Αλκμήνη να γεννήσει τον Ηρακλή, η Ειλείθυια, που ήταν για τους αρχαίους Έλληνες η θεότητα του τοκετού και οι Μοίρες, ύστερα από εντολή της Ήρας την παρεμπόδιζαν και δεν της επέτρεπαν να γεννήσει, κρατώντας σταυρωμένα τα χέρια τους. Ο “δεσμός” αυτός, τα πλεγμένα δηλαδή χέρια της Ειλείθυιας και των Μοιρών, αποτελούσε εμπόδιο, “δέσιμο”, της γέννας (κατά τις αρχές και πρακτικές της λεγόμενης συμπαθητικής μαγείας). Η Ήρα έδωσε την εντολή αυτή διότι ζηλοτυπούσε. Κι αιτία ήταν ότι ένα από τα δίδυμα που κυοφορούσε η Αλκμήνη ήταν παιδί του Δία, ο Ηρακλής. Εννιά μέρες και νύχτες εμπόδιζαν με τα ξόρκια τους τη γέννηση του Ηρακλή, αλλά και του αδελφού του, Ιφικλή. Τότε η Γαλανθίς, από τη στενοχώρια της για το μαρτύριο της Αλκμήνης, εξαπάτησε τις θεές λέγοντάς τους ότι η Αλκμήνη είχε φέρει στον κόσμο ήδη ένα αγόρι ύστερα από εντολή του Δία. Εκείνες γεμάτες τρόμο, και αγανάκτηση, επειδή νόμιζαν πως είχαν περιφρονηθεί, εγκατέλειψαν τη στάση που “έδενε” την Αλκμήνη και τότε εκείνη γέννησε αμέσως τον Ηρακλή και τον αδελφό του.
Η ΤΙΜΩΡΙΑ: Οι θεές του τοκετού εκδικήθηκαν τη Γαλινθιάδα που τις εξαπάτησε και με τη βοήθεια της Ήρας τη μεταμόρφωσαν σε νυφίτσα. Κι επειδή είχε χρησιμοποιήσει το στόμα της για να τις ξεγελάσει, λέγοντάς τους ψέματα, την καταδίκασαν να γεννά από το στόμα. Γι’ αυτό οι αρχαίοι ισχυρίζονταν ότι η νυφίτσα “τίκτει δ’ αναφέρουσα το κυούμενον εκ του τραχήλου”!
ΚΑΙ ΟΙ ... ΤΙΜΕΣ: Η Γαλινθιάς, με τη μορφή της νυφίτσας, παρέμεινε για το υπόλοιπο της ζωής της στο σπίτι της φίλης της Αλκμήνης. Η Εκάτη τη λυπήθηκε και την έκανε ακόλουθο και ιερό ζώο της. Ο Ηρακλής, όταν μεγάλωσε, έχτισε ένα ιερό κοντά του στο σπίτι του προς τιμή της και της πρόσφερε θυσία. Αξίζει να αναφέρουμε πως οι Θηβαίοι γιόρταζαν τα “Γαλινθιάδια” προς τιμή της και θυσίαζαν σε αυτήν πάντοτε μια μέρα πριν τη γιορτή του Ηρακλή. Ο Αιλιανός [2ος μ.Χ. αιώνας], αναφέρει ότι η νυφίτσα κι όχι η Γαλινθιάδα φόβισε τις Μοίρες που εμπόδιζαν τη γέννα της Αλκμήνης και τις έκανε να λύσουν τα χέρια τους. ΠΑΡΑΘΕΜΑTA: [1. Αιλιανός, Ποικίλη Ιστορία]: “Γαλινθιάς, παρθένος ἦν συμπαίκτρια καὶ ἑταιρὶς Ἀλκμήνης τῆς Ἠλεκτρύωνος. ἐπεὶ δὲ Ἀλκμήνην ὁ τόκος ἤπειγε τοῦ Ἡρακλέους, Μοῖραι καὶ Εἰλείθυια πρὸς χάριν τῆς Ἥρας κατεῖχον ἐν ταῖς ὠδῖσι τὴν Ἀλκμήνην. καὶ αὗται μὲν ἐκαθέζοντο κρατοῦσαι τὰς ἑαυτῶν χεῖρας, Γαλινθιὰς δὲ δείσασα μὴ Ἀλκμήνην ἐκστήσωσι βαρυνομένην οἱ πόνοι, δραμοῦσα παρά τε τὰς Μοίρας καὶ τὴν Εἰλείθυιαν ἐξήγγειλεν ὅτι Διὸς βουλῇ γέγονε τῇ Ἀλκμήνῃ παῖς κόρος, αἱ δὲἐκείνων τιμαὶ καταλέλυνται. πρὸς δὴ τοῦτ’ἔκπληξιςἔλαβε τὰς Μοίρας καὶ ἀνῆκαν εὐθὺς τὰς χεῖρας, Ἀλκμήνην δὲ κατέλιπον εὐθὺς αἱ ὠδῖνες καὶἐγένετο Ἡρακλῆς. αἱ δὴ Μοῖραι πένθοςἐποιήσαντο καὶ τῆς Γαλινθιάδος ἀφείλοντο τὴν κορείαν, ὅτι θνητὴ τοὺς θεοὺς ἐξηπάτησε, καὶ αὐτὴν ἐποίησαν δολερὰν γαλῆν καὶ δίαιταν ἔδωκαν ἐν τῷ μυχῷ καὶ ἄμορφον ἀπέδειξαν τὴν γονήν”.
[2. Aντωνίνος Λιβεράλις, Μεταμορφώσεων Συναγωγή]: Στο ακριβώς όμοιο πρώτο παράθεμα, ο Λιβεράλις προσθέτει:“[...] θορίσκεται μὲν γὰρ διὰ τῶν ὤτων, τίκτει δ’ ἀναφέρουσα τὸ κυόμενον ἐκ τοῦ τρα- χήλου. ταύτην Ἑκάτη πρὸς τὴν μεταβολὴν τῆς ὄψεως ᾤκτειρε καὶ ἀπέδειξεν ἱερὰν αὐτῆς διάκονον· Ἡρακλῆς δ’ἐπεὶ ηὐξήθη τὴν χάριν ἐμνημόνευσε καὶ αὐτῆς ἐποίησεν ἀφίδρυμα παρὰ τὸν οἶκον καὶ ἱερὰ προσήνεγκεν. ταῦτα νῦν ἔτι τὰ ἱερὰ Θηβαῖοι φυλάττουσι καὶ πρῲ Ἡρακλέους ἑορτῇ θύουσι Γαλινθιάδι πρώτῃ.”
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ: Οβίδιος, Μεταμορφώσεις, 9,
273- 320. Αιλιανός, Ποικίλη Ιστορία 12, 5.
Αντωνινος Λιβεράλης, Μεταμορφώσεων Συναγωγή, 29.
Παυσανίας, Ελλάδος Περιήγησις, 9 11 3.
* Από τον Κωνσταντίνο Αθ. Οικονόμου, δάσκαλο στο 32ο Δ. Σχ. Λάρισας, συγγραφέα konstantinosa.oikonomou@gmail.com www.scribd.com/oikonomoukon
ελευθερία λάρισας
*Από τον Κων/νο Οικονόμου
Η Γαλανθίς ή Γαλινθιάς [αυτή που έσωσε τον Ηρακλή, κατά τον τοκετό του!]
Η Γαλανθίς εξαπατά την Ειλειθυία
Ο ΜΥΘΟΣ: Όταν επρόκειτο η Αλκμήνη να γεννήσει τον Ηρακλή, η Ειλείθυια, που ήταν για τους αρχαίους Έλληνες η θεότητα του τοκετού και οι Μοίρες, ύστερα από εντολή της Ήρας την παρεμπόδιζαν και δεν της επέτρεπαν να γεννήσει, κρατώντας σταυρωμένα τα χέρια τους. Ο “δεσμός” αυτός, τα πλεγμένα δηλαδή χέρια της Ειλείθυιας και των Μοιρών, αποτελούσε εμπόδιο, “δέσιμο”, της γέννας (κατά τις αρχές και πρακτικές της λεγόμενης συμπαθητικής μαγείας). Η Ήρα έδωσε την εντολή αυτή διότι ζηλοτυπούσε. Κι αιτία ήταν ότι ένα από τα δίδυμα που κυοφορούσε η Αλκμήνη ήταν παιδί του Δία, ο Ηρακλής. Εννιά μέρες και νύχτες εμπόδιζαν με τα ξόρκια τους τη γέννηση του Ηρακλή, αλλά και του αδελφού του, Ιφικλή. Τότε η Γαλανθίς, από τη στενοχώρια της για το μαρτύριο της Αλκμήνης, εξαπάτησε τις θεές λέγοντάς τους ότι η Αλκμήνη είχε φέρει στον κόσμο ήδη ένα αγόρι ύστερα από εντολή του Δία. Εκείνες γεμάτες τρόμο, και αγανάκτηση, επειδή νόμιζαν πως είχαν περιφρονηθεί, εγκατέλειψαν τη στάση που “έδενε” την Αλκμήνη και τότε εκείνη γέννησε αμέσως τον Ηρακλή και τον αδελφό του.
Η ΤΙΜΩΡΙΑ: Οι θεές του τοκετού εκδικήθηκαν τη Γαλινθιάδα που τις εξαπάτησε και με τη βοήθεια της Ήρας τη μεταμόρφωσαν σε νυφίτσα. Κι επειδή είχε χρησιμοποιήσει το στόμα της για να τις ξεγελάσει, λέγοντάς τους ψέματα, την καταδίκασαν να γεννά από το στόμα. Γι’ αυτό οι αρχαίοι ισχυρίζονταν ότι η νυφίτσα “τίκτει δ’ αναφέρουσα το κυούμενον εκ του τραχήλου”!
ΚΑΙ ΟΙ ... ΤΙΜΕΣ: Η Γαλινθιάς, με τη μορφή της νυφίτσας, παρέμεινε για το υπόλοιπο της ζωής της στο σπίτι της φίλης της Αλκμήνης. Η Εκάτη τη λυπήθηκε και την έκανε ακόλουθο και ιερό ζώο της. Ο Ηρακλής, όταν μεγάλωσε, έχτισε ένα ιερό κοντά του στο σπίτι του προς τιμή της και της πρόσφερε θυσία. Αξίζει να αναφέρουμε πως οι Θηβαίοι γιόρταζαν τα “Γαλινθιάδια” προς τιμή της και θυσίαζαν σε αυτήν πάντοτε μια μέρα πριν τη γιορτή του Ηρακλή. Ο Αιλιανός [2ος μ.Χ. αιώνας], αναφέρει ότι η νυφίτσα κι όχι η Γαλινθιάδα φόβισε τις Μοίρες που εμπόδιζαν τη γέννα της Αλκμήνης και τις έκανε να λύσουν τα χέρια τους. ΠΑΡΑΘΕΜΑTA: [1. Αιλιανός, Ποικίλη Ιστορία]: “Γαλινθιάς, παρθένος ἦν συμπαίκτρια καὶ ἑταιρὶς Ἀλκμήνης τῆς Ἠλεκτρύωνος. ἐπεὶ δὲ Ἀλκμήνην ὁ τόκος ἤπειγε τοῦ Ἡρακλέους, Μοῖραι καὶ Εἰλείθυια πρὸς χάριν τῆς Ἥρας κατεῖχον ἐν ταῖς ὠδῖσι τὴν Ἀλκμήνην. καὶ αὗται μὲν ἐκαθέζοντο κρατοῦσαι τὰς ἑαυτῶν χεῖρας, Γαλινθιὰς δὲ δείσασα μὴ Ἀλκμήνην ἐκστήσωσι βαρυνομένην οἱ πόνοι, δραμοῦσα παρά τε τὰς Μοίρας καὶ τὴν Εἰλείθυιαν ἐξήγγειλεν ὅτι Διὸς βουλῇ γέγονε τῇ Ἀλκμήνῃ παῖς κόρος, αἱ δὲἐκείνων τιμαὶ καταλέλυνται. πρὸς δὴ τοῦτ’ἔκπληξιςἔλαβε τὰς Μοίρας καὶ ἀνῆκαν εὐθὺς τὰς χεῖρας, Ἀλκμήνην δὲ κατέλιπον εὐθὺς αἱ ὠδῖνες καὶἐγένετο Ἡρακλῆς. αἱ δὴ Μοῖραι πένθοςἐποιήσαντο καὶ τῆς Γαλινθιάδος ἀφείλοντο τὴν κορείαν, ὅτι θνητὴ τοὺς θεοὺς ἐξηπάτησε, καὶ αὐτὴν ἐποίησαν δολερὰν γαλῆν καὶ δίαιταν ἔδωκαν ἐν τῷ μυχῷ καὶ ἄμορφον ἀπέδειξαν τὴν γονήν”.
[2. Aντωνίνος Λιβεράλις, Μεταμορφώσεων Συναγωγή]: Στο ακριβώς όμοιο πρώτο παράθεμα, ο Λιβεράλις προσθέτει:“[...] θορίσκεται μὲν γὰρ διὰ τῶν ὤτων, τίκτει δ’ ἀναφέρουσα τὸ κυόμενον ἐκ τοῦ τρα- χήλου. ταύτην Ἑκάτη πρὸς τὴν μεταβολὴν τῆς ὄψεως ᾤκτειρε καὶ ἀπέδειξεν ἱερὰν αὐτῆς διάκονον· Ἡρακλῆς δ’ἐπεὶ ηὐξήθη τὴν χάριν ἐμνημόνευσε καὶ αὐτῆς ἐποίησεν ἀφίδρυμα παρὰ τὸν οἶκον καὶ ἱερὰ προσήνεγκεν. ταῦτα νῦν ἔτι τὰ ἱερὰ Θηβαῖοι φυλάττουσι καὶ πρῲ Ἡρακλέους ἑορτῇ θύουσι Γαλινθιάδι πρώτῃ.”
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ: Οβίδιος, Μεταμορφώσεις, 9,
273- 320. Αιλιανός, Ποικίλη Ιστορία 12, 5.
Αντωνινος Λιβεράλης, Μεταμορφώσεων Συναγωγή, 29.
Παυσανίας, Ελλάδος Περιήγησις, 9 11 3.
* Από τον Κωνσταντίνο Αθ. Οικονόμου, δάσκαλο στο 32ο Δ. Σχ. Λάρισας, συγγραφέα konstantinosa.oikonomou@gmail.com www.scribd.com/oikonomoukon
ελευθερία λάρισας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου