ΕΛΛΗΝΩΝ μύθοι
Από τον Κων/νο Οικονόμου*
Οι Δρυάδες
ΓΕΝΙΚΑ: Σύμφωνα με την ελληνική
Μυθολογία, οι Δρυάδες ήταν Νύμφες των δασών. Το όνομά τους προέρχεται από τη λέξη δρυς [βελανιδιά]. Σύμφωνα με την παράδοση, ήταν νύμφες των δέντρων, ειδικά των βελανιδιών κάτω από τις οποίες ζούσαν. Οι αρχαίοι τις διέκριναν από τις Αμαδρυάδες, οι οποίες ήταν οι ψυχές των φυτών και ζούσαν
όσο και αυτά, ενώ οι Δρυάδες ήταν
αθάνατες. Σύμφωνα με τους περισσότερους αρχαίους συγγραφείς, όμως,υπήρχε ταύτιση μεταξύ των δύο αυτών ομάδων. Οι Δρυάδες μαζί με τις Ορειάδες ή Ορεστιάδες συνόδευαν τους Ολύμπιους θεούς, κυρίως τον Ερμή,
και τους Σειληνούς στα όρη και τις χαράδρες. Συχνά εμφανίζονται να παίζουν και να αστειεύονται με τον Απόλλωνα, τον Πάνα, τον Πρίαπο κ.ά. Συχνά τις Δρυάδες φαίνεται να τις καταδίωκαν Σάτυροι.
ΠΙΟ ΓΝΩΣΤΕΣ ΔΡΥΑΔΕΣ: Μεταξύ των Δρυάδων γνωστότερη ήταν η Ερατώ, η οποία με τον Αρκάδα απόκτησε τον Αζάνα, τον Αφείδαντα και τον Έλατο. Άλλες ονομαστές Δρυάδες ήταν η
Φιγαλία και η Τιθορέα από τις οποίες και οι σχετικές πόλεις της Αρκαδίας και της Φωκίδας αντίστοιχα. Ακόμη, Δρυάς ήταν και η Ευρυδίκη, η σύντροφος του Ορφέα. Οι Δρυάδες ή Αμαδρυάδες ή «Αδρυάδες», ή «Δρυμίδες» συχνά συγχέονταν με τις Ναϊάδες και άλλες Νύμφες, ενώ στην πραγματικότητα δεν ήταν τίποτε άλλο παρά η ανθρωπόμορφη ιδέα του θροΐσματος των φύλλων ων δένδρων και των ήχων των υδάτων ιδιαίτερα σε βουνά, ρέματα, σπήλαια,
πηγές και χαράδρες που διακόπτουν την ηρεμία και την ησυχία της φύσης.
ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΔΕΝΔΡΩΝ ΚΑΙ ΔΡΥΑΔΩΝ: Οι Αμαδρυάδες φέρονται, κατά το Μύθο, να έχουν ξεπηδήσει από τη γη μαζί με τη γέννηση των δέντρων με τα οποία η ζωή τους ήταν δεμένη.
Όταν το δέντρο άνθιζε, το ίδιο έκανε και η νύμφη του, αλλά όταν πέθανε πέθανε με αυτό. Υπήρχαν διάφορες κατηγορίες των Δρυάδων που συνδέονται με συγκεκριμένους τύπους δέντρων:
Α’ Οι Μελίες προστάτιδες της μελίας [φράξος]. Πιστεύονταν ότι ξεπήδησαν από τη Γαία όταν αυτή ήταν εμποτισμένη με το αίμα του ευνουχισμένου Ουρανού. Οι άνδρες της αργυρής εποχής
[μυθική περίοδος] παντρεύτηκαν πολλές απ’ αυτές, πριν δημιουργηθούν οι γυναίκες. Συνεπώς, από αυτές καταγόταν το σύνολο της ανθρωπότητας.
Β’ Οι Ορειάδες ήταν δρυάδες Νύμφες των κωνοφόρων δασών, που βρίσκονται στα βουνά. Πολλές γενιές απ’ αυτές κατάγονταν από τον γέροντα Ορειάδη.Αδέλφια των Ορειάδων ήταν οι Σάτυροι [Τα παλιά δάση στην αρχαία Ελλάδα κατά κύριο λόγο βρίσκονταν ψηλά στα βουνά, δεδομένου ότι η πλειονότητα του πεδινού δάσους είχε εκχερσωθεί για τη γεωργία. Επομένως, ήταν φυσικό αυτές οι νύμφες να ονομαστούν Ορειάδες].
Γ’ Οι Αμαδρυάδες ήταν οι Νύμφες των βελανιδιών και των λευκών. Έτσι, αυτές συνήθως συνδέονταν με τα παραποτάμια δέντρα και τα ιερά άλση.
Δ’ Οι Μηλιάδες ή Επιμηλίδες που ήταν οι προστάτιδες των μηλιών και γενικά των οπωροφόρων δέντρων. Κατ’άλλους, ίσως ήταν προστάτες των προβάτων, κι αυτό γιατί στην αρχαία ελληνική η λέξη μήλο σημαίνει τόσο μήλο όσο και πρόβατο.
Ε’ Οι Δάφνες, που ήταν οι Νύμφες των ομώνυμων φυτών.Άλλες ομάδες Δρυάδων Νυμφών ήταν οι: Αίγειροι, προστάτες της μαύρης λεύκας [καραγάτσι], οι Άμπελοι, προστάτες του αμπελιού, οι Καρυές, οι Κράνιες, οι Μορεαί, οι Πτελεαί, κ.ά.,προστάτες των αντιστοίχως ομώνυμων φυτών.
ΑΛΛΕΣ ΓΝΩΣΤΕΣ ΔΡΥΑΔΕΣ: Οι κυριότερες αναφερόμενες Δρυάδες ήταν: Η Βυβλίς, που ήταν μια κόρη από τη Μίλητο που μεταμορφώθηκε σε Αμαδρυάδα. Η Δάφνη, μια Ορειάδα
του Παρνασσού, η οποία τοποθετήθηκε από τη θεά Γαία ως προφήτισσα στο μαντείο των Δελφών (στο χρονικό διάστημα πριν περάσει στα χέρια του Απόλλωνα). Η Δρυόπη, που πριν γίνει νύμφη του όρους Όθρυς ήταν πριγκίπισσα των Δρυόπων. Στο ίδιο όρος,Δρυάδα ήταν και η Ειδοθέα που αγαπήθηκε από το θεό Ποσειδώνα. Η Ηχώ,που ήταν Ορειάδα του Ελικώνα και υπηρέτρια της θεάς Ήρας, ήταν τιμωρημένη να επαναλαμβάνει μόνο τα λόγια των άλλων. Οι Ηλιάδες που ήταν Δρυάδες κόρες του θεού Ήλιου. Οι Εσπερίδες, γνωστές ως φύλακες των
χρυσών μήλων, που ήταν συνεπώς Μηλιάδες Νύμφες. Η Χελώνη, μια αρκαδική Ορειάς Νύμφη που αγνόησε την πρόσκληση να παραστεί στο γάμο του Δία με την Ήρα και τιμωρήθηκε με τη
μεταμόρφωσή της σε χελώνα. Η Κυλλήνη, αρκαδική Ορειάς, στο ομώνυμο βουνό της Πελοποννήσου, που ήταν η σύζυγος του Πελασγού πρώτου βασιλιά της Αρκαδίας. Η Οθρηίς, Ορειάς της Όθρυος, που αγαπήθηκε από τους θεούς Δία και Απόλλωνα. Η Πηνελόπεια, μια Ορειάς της Κυλλήνης, μητέρα του θεού Πάνα, από την ένωσή της με τον Ερμή. Η Φοίβη, σύζυγος του Δαναού και μητέρα πολλών από τις Δαναϊδες. Η Πιτύς, μια ορειάς που κυνηγούσε ο Παν. Ξεφεύγοντάς του μεταμορφώθηκε σε πεύκο [πιτύς]. Η Σινόη,Δρυάδα της Αρκαδίας που ανέθρεψε το βρέφος θεό Πάνα.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ: Ομηρικοί Ύμνοι.Αριστοφάνης, Όρνιθες, Θεσμοφοριάζουσες. Απολλώνιος Ρόδιος, Αργοναυτικά Η. Αθήναιος, Δειπνοσοφιστών.Καλλίμαχος, Ύμνοι. Στράβων, Γεωγραφία. Ορφικοί Ύμνοι. Φιλόστρατος ο Πρεσβύτερος. Βιργίλιος, Αινειάδα. Οβίδιος, Μεταμορφώσεις. Βαλέριος Flaccus,Η Αργοναυτική Εκστρατεία. Προπέρτιος, Ελεγείες. Κικέρων, De Natura
Deorum. Seneca, Φαίδρα. Oppian, Cynegetica.Νόννος, Διονυσιακά. Παυσανίας, Ελλάδος Περιήγησις, 8, 4, 2. Εγκυκλοπαίδεια Δομή, τόμ. 8, σ. 298.
www.scribd.com/oikonomoukon
konstantinosa.oikonomou@gmail.c
om/oikonomoukon
ελευθερία λάρισας
Από τον Κων/νο Οικονόμου*
Οι Δρυάδες
Μυθολογία, οι Δρυάδες ήταν Νύμφες των δασών. Το όνομά τους προέρχεται από τη λέξη δρυς [βελανιδιά]. Σύμφωνα με την παράδοση, ήταν νύμφες των δέντρων, ειδικά των βελανιδιών κάτω από τις οποίες ζούσαν. Οι αρχαίοι τις διέκριναν από τις Αμαδρυάδες, οι οποίες ήταν οι ψυχές των φυτών και ζούσαν
όσο και αυτά, ενώ οι Δρυάδες ήταν
αθάνατες. Σύμφωνα με τους περισσότερους αρχαίους συγγραφείς, όμως,υπήρχε ταύτιση μεταξύ των δύο αυτών ομάδων. Οι Δρυάδες μαζί με τις Ορειάδες ή Ορεστιάδες συνόδευαν τους Ολύμπιους θεούς, κυρίως τον Ερμή,
και τους Σειληνούς στα όρη και τις χαράδρες. Συχνά εμφανίζονται να παίζουν και να αστειεύονται με τον Απόλλωνα, τον Πάνα, τον Πρίαπο κ.ά. Συχνά τις Δρυάδες φαίνεται να τις καταδίωκαν Σάτυροι.
ΠΙΟ ΓΝΩΣΤΕΣ ΔΡΥΑΔΕΣ: Μεταξύ των Δρυάδων γνωστότερη ήταν η Ερατώ, η οποία με τον Αρκάδα απόκτησε τον Αζάνα, τον Αφείδαντα και τον Έλατο. Άλλες ονομαστές Δρυάδες ήταν η
Φιγαλία και η Τιθορέα από τις οποίες και οι σχετικές πόλεις της Αρκαδίας και της Φωκίδας αντίστοιχα. Ακόμη, Δρυάς ήταν και η Ευρυδίκη, η σύντροφος του Ορφέα. Οι Δρυάδες ή Αμαδρυάδες ή «Αδρυάδες», ή «Δρυμίδες» συχνά συγχέονταν με τις Ναϊάδες και άλλες Νύμφες, ενώ στην πραγματικότητα δεν ήταν τίποτε άλλο παρά η ανθρωπόμορφη ιδέα του θροΐσματος των φύλλων ων δένδρων και των ήχων των υδάτων ιδιαίτερα σε βουνά, ρέματα, σπήλαια,
πηγές και χαράδρες που διακόπτουν την ηρεμία και την ησυχία της φύσης.
ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΔΕΝΔΡΩΝ ΚΑΙ ΔΡΥΑΔΩΝ: Οι Αμαδρυάδες φέρονται, κατά το Μύθο, να έχουν ξεπηδήσει από τη γη μαζί με τη γέννηση των δέντρων με τα οποία η ζωή τους ήταν δεμένη.
Όταν το δέντρο άνθιζε, το ίδιο έκανε και η νύμφη του, αλλά όταν πέθανε πέθανε με αυτό. Υπήρχαν διάφορες κατηγορίες των Δρυάδων που συνδέονται με συγκεκριμένους τύπους δέντρων:
Α’ Οι Μελίες προστάτιδες της μελίας [φράξος]. Πιστεύονταν ότι ξεπήδησαν από τη Γαία όταν αυτή ήταν εμποτισμένη με το αίμα του ευνουχισμένου Ουρανού. Οι άνδρες της αργυρής εποχής
[μυθική περίοδος] παντρεύτηκαν πολλές απ’ αυτές, πριν δημιουργηθούν οι γυναίκες. Συνεπώς, από αυτές καταγόταν το σύνολο της ανθρωπότητας.
Β’ Οι Ορειάδες ήταν δρυάδες Νύμφες των κωνοφόρων δασών, που βρίσκονται στα βουνά. Πολλές γενιές απ’ αυτές κατάγονταν από τον γέροντα Ορειάδη.Αδέλφια των Ορειάδων ήταν οι Σάτυροι [Τα παλιά δάση στην αρχαία Ελλάδα κατά κύριο λόγο βρίσκονταν ψηλά στα βουνά, δεδομένου ότι η πλειονότητα του πεδινού δάσους είχε εκχερσωθεί για τη γεωργία. Επομένως, ήταν φυσικό αυτές οι νύμφες να ονομαστούν Ορειάδες].
Γ’ Οι Αμαδρυάδες ήταν οι Νύμφες των βελανιδιών και των λευκών. Έτσι, αυτές συνήθως συνδέονταν με τα παραποτάμια δέντρα και τα ιερά άλση.
Δ’ Οι Μηλιάδες ή Επιμηλίδες που ήταν οι προστάτιδες των μηλιών και γενικά των οπωροφόρων δέντρων. Κατ’άλλους, ίσως ήταν προστάτες των προβάτων, κι αυτό γιατί στην αρχαία ελληνική η λέξη μήλο σημαίνει τόσο μήλο όσο και πρόβατο.
Ε’ Οι Δάφνες, που ήταν οι Νύμφες των ομώνυμων φυτών.Άλλες ομάδες Δρυάδων Νυμφών ήταν οι: Αίγειροι, προστάτες της μαύρης λεύκας [καραγάτσι], οι Άμπελοι, προστάτες του αμπελιού, οι Καρυές, οι Κράνιες, οι Μορεαί, οι Πτελεαί, κ.ά.,προστάτες των αντιστοίχως ομώνυμων φυτών.
ΑΛΛΕΣ ΓΝΩΣΤΕΣ ΔΡΥΑΔΕΣ: Οι κυριότερες αναφερόμενες Δρυάδες ήταν: Η Βυβλίς, που ήταν μια κόρη από τη Μίλητο που μεταμορφώθηκε σε Αμαδρυάδα. Η Δάφνη, μια Ορειάδα
του Παρνασσού, η οποία τοποθετήθηκε από τη θεά Γαία ως προφήτισσα στο μαντείο των Δελφών (στο χρονικό διάστημα πριν περάσει στα χέρια του Απόλλωνα). Η Δρυόπη, που πριν γίνει νύμφη του όρους Όθρυς ήταν πριγκίπισσα των Δρυόπων. Στο ίδιο όρος,Δρυάδα ήταν και η Ειδοθέα που αγαπήθηκε από το θεό Ποσειδώνα. Η Ηχώ,που ήταν Ορειάδα του Ελικώνα και υπηρέτρια της θεάς Ήρας, ήταν τιμωρημένη να επαναλαμβάνει μόνο τα λόγια των άλλων. Οι Ηλιάδες που ήταν Δρυάδες κόρες του θεού Ήλιου. Οι Εσπερίδες, γνωστές ως φύλακες των
χρυσών μήλων, που ήταν συνεπώς Μηλιάδες Νύμφες. Η Χελώνη, μια αρκαδική Ορειάς Νύμφη που αγνόησε την πρόσκληση να παραστεί στο γάμο του Δία με την Ήρα και τιμωρήθηκε με τη
μεταμόρφωσή της σε χελώνα. Η Κυλλήνη, αρκαδική Ορειάς, στο ομώνυμο βουνό της Πελοποννήσου, που ήταν η σύζυγος του Πελασγού πρώτου βασιλιά της Αρκαδίας. Η Οθρηίς, Ορειάς της Όθρυος, που αγαπήθηκε από τους θεούς Δία και Απόλλωνα. Η Πηνελόπεια, μια Ορειάς της Κυλλήνης, μητέρα του θεού Πάνα, από την ένωσή της με τον Ερμή. Η Φοίβη, σύζυγος του Δαναού και μητέρα πολλών από τις Δαναϊδες. Η Πιτύς, μια ορειάς που κυνηγούσε ο Παν. Ξεφεύγοντάς του μεταμορφώθηκε σε πεύκο [πιτύς]. Η Σινόη,Δρυάδα της Αρκαδίας που ανέθρεψε το βρέφος θεό Πάνα.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ: Ομηρικοί Ύμνοι.Αριστοφάνης, Όρνιθες, Θεσμοφοριάζουσες. Απολλώνιος Ρόδιος, Αργοναυτικά Η. Αθήναιος, Δειπνοσοφιστών.Καλλίμαχος, Ύμνοι. Στράβων, Γεωγραφία. Ορφικοί Ύμνοι. Φιλόστρατος ο Πρεσβύτερος. Βιργίλιος, Αινειάδα. Οβίδιος, Μεταμορφώσεις. Βαλέριος Flaccus,Η Αργοναυτική Εκστρατεία. Προπέρτιος, Ελεγείες. Κικέρων, De Natura
Deorum. Seneca, Φαίδρα. Oppian, Cynegetica.Νόννος, Διονυσιακά. Παυσανίας, Ελλάδος Περιήγησις, 8, 4, 2. Εγκυκλοπαίδεια Δομή, τόμ. 8, σ. 298.
www.scribd.com/oikonomoukon
konstantinosa.oikonomou@gmail.c
om/oikonomoukon
ελευθερία λάρισας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου