ΕΛΛΗΝΩΝ μύθοι
Από τον Κων/νο Οικονόμου*
Ετεοκλής - Πολυνείκης
[Επτά επί Θήβας - Αντιγόνη]
ΟΙ ΔΙΑΔΟΧΟΙ ΤΟΥ ΘΗΒΑΪΚΟΥ ΘΡΟΝΟΥ: Μετά την παραίτηση από το θρόνο της Θήβας, ο Οιδίποδας παρέδωσε την πόλη στους δυο γιους του, Ετεοκλή και Πολυνείκη, που συμφώνησαν να παίρνουν το βασίλειο εναλλάξ κάθε χρόνο. Έπειτα ο Οιδίποδας κατέφυγε στον Κολωνό της Αθήνας. Τον πρώτο χρόνο, κατά τα συμφωνηθέντα, ανέλαβε την εξουσία ο Ετεοκλής. Μετά το πέρας της θ η τ ε ί α ς του, όμως, αρνήθηκε να παραδώσει το θρόνο στον Πολυνείκη. Ο Πολυνείκης, ο οποίος διέμενε στην αυλή του βασιλιά Άδρατου, οργισμένος από την άρνηση παράδοση ς του θρόνου, οργάνωσε συμμαχία βασιλέων από επτά συμμαχικές πόλεις [Επτά επί Θήβας] και επιτέθηκε με τους συμμάχους του στην πόλη των Θηβών. Όμως, και τα δυο αδέρφια σκοτώθηκαν σε μονομαχία, μπροστά στην έβδομη πύλη της πόλης, που έκρινε και τον πόλεμο. Αξίζει να αναφερθεί η ηρωική προσπάθεια της αδελφής τους, Αντιγόνης, που είχε επιστρέψει από την Αθήνα μετά το θάνατο του Οιδίποδα, να προλάβει τον αλληλοσκοτωμό των δύο αδελφών της. Η επικράτηση της Θήβας στον πόλεμο αυτό, ονομάστηκε Κάδμειος Νίκη.
ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΤΟΥ ΚΡΕΟΝΤΑ: Ο βασιλιάς Κρέων, θείος των δυο αδελφιών που ανέβηκε στο θρόνο μετά το θάνατο των Ετεοκλή και Πολυνείκη, διέταξε να παραμείνει άταφο το σώμα του δευτέρου, επειδή επιτέθηκε στην ίδια του την πατρίδα φέροντας μαζί του και άλλους εχθρούς της Θήβας. Με τον τρόπο αυτό ο Κρέων χαρακτήριζε τον Πολυνείκη προδότη της πατρίδας του. Η αδερφή του, όμως, η Αντι- γόνη, υπακούοντας περισσότερο στους θείους νόμους και όχι στους ανθρώπινους, παράκουσε τη διαταγή και έθαψε τη σορό του αδελφού της. Η ιστορία αυτή της Αντιγόνης παρουσιάζεται αριστοτεχνικά στην κορυφαία, ίσως, τραγωδία του Σοφοκλή, “Αντιγόνη”.
ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΝΤΙΓΟΝΗΣ: Η Αντιγόνη, όπως προαναφέρθηκε, σε αντίθεση με την Ισμήνη, αψήφησε τους νόμους του Κρέοντα και ενταφίασε τον νεκρό αδελφό της, σύμφωνα με την θέληση των θεών. Ένας φρουρός, όμως, αποκάλυψε το γεγονός και οδήγησε την Αντιγόνη στον Κρέοντα. Εκείνος, άκαμπτος, παρότι η γενναία Αντιγόνη υπήρξε μνηστή του γιου του, την τιμώρησε να φυλακιστεί σε σπήλαιο, χωρίς τροφή και νερό, μέχρι να πεθάνει. Ο αρραβωνιαστικός της Αί- μων, γιος του Κρέοντα, υπερασπίστηκε την Αντιγόνη, κατηγορώντας τον πατέρα του. Μετά από λίγο, ο Κρέων, αφού και ο μάντης Τειρεσίας τον προειδοποίησε πως κάτι κακό επρόκειτο να συμβεί εξαιτίας της αδιαλλαξίας του, μετανόησε. Μα ήταν πια πολύ αργά. Η Αντιγόνη είχε πια αυτοκτονήσει. Μαθαίνοντας το γεγονός ο αγαπημένος της Αίμονας, αυτοκτόνησε κι αυτός συμπαρασύροντας και τη μητέρα του Ευρυδίκη, που επίσης απαγχονίστηκε. Όμως, η τραγική σειρά του Θηβαϊκού Κύκλου δεν σταμάτησε εδώ. Συνεχίστηκε κι ολοκληρώθηκε με τον Αλκμαίονα, στον οποίο θα αναφερθούμε στο επόμενο άρθρο
konstantinosa.oikonomou@gmail.com
www.scribd.com/oikonomoukon
ελευθερία λάρισας
Από τον Κων/νο Οικονόμου*
Ετεοκλής - Πολυνείκης
[Επτά επί Θήβας - Αντιγόνη]
ΟΙ ΔΙΑΔΟΧΟΙ ΤΟΥ ΘΗΒΑΪΚΟΥ ΘΡΟΝΟΥ: Μετά την παραίτηση από το θρόνο της Θήβας, ο Οιδίποδας παρέδωσε την πόλη στους δυο γιους του, Ετεοκλή και Πολυνείκη, που συμφώνησαν να παίρνουν το βασίλειο εναλλάξ κάθε χρόνο. Έπειτα ο Οιδίποδας κατέφυγε στον Κολωνό της Αθήνας. Τον πρώτο χρόνο, κατά τα συμφωνηθέντα, ανέλαβε την εξουσία ο Ετεοκλής. Μετά το πέρας της θ η τ ε ί α ς του, όμως, αρνήθηκε να παραδώσει το θρόνο στον Πολυνείκη. Ο Πολυνείκης, ο οποίος διέμενε στην αυλή του βασιλιά Άδρατου, οργισμένος από την άρνηση παράδοση ς του θρόνου, οργάνωσε συμμαχία βασιλέων από επτά συμμαχικές πόλεις [Επτά επί Θήβας] και επιτέθηκε με τους συμμάχους του στην πόλη των Θηβών. Όμως, και τα δυο αδέρφια σκοτώθηκαν σε μονομαχία, μπροστά στην έβδομη πύλη της πόλης, που έκρινε και τον πόλεμο. Αξίζει να αναφερθεί η ηρωική προσπάθεια της αδελφής τους, Αντιγόνης, που είχε επιστρέψει από την Αθήνα μετά το θάνατο του Οιδίποδα, να προλάβει τον αλληλοσκοτωμό των δύο αδελφών της. Η επικράτηση της Θήβας στον πόλεμο αυτό, ονομάστηκε Κάδμειος Νίκη.
ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΤΟΥ ΚΡΕΟΝΤΑ: Ο βασιλιάς Κρέων, θείος των δυο αδελφιών που ανέβηκε στο θρόνο μετά το θάνατο των Ετεοκλή και Πολυνείκη, διέταξε να παραμείνει άταφο το σώμα του δευτέρου, επειδή επιτέθηκε στην ίδια του την πατρίδα φέροντας μαζί του και άλλους εχθρούς της Θήβας. Με τον τρόπο αυτό ο Κρέων χαρακτήριζε τον Πολυνείκη προδότη της πατρίδας του. Η αδερφή του, όμως, η Αντι- γόνη, υπακούοντας περισσότερο στους θείους νόμους και όχι στους ανθρώπινους, παράκουσε τη διαταγή και έθαψε τη σορό του αδελφού της. Η ιστορία αυτή της Αντιγόνης παρουσιάζεται αριστοτεχνικά στην κορυφαία, ίσως, τραγωδία του Σοφοκλή, “Αντιγόνη”.
ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΝΤΙΓΟΝΗΣ: Η Αντιγόνη, όπως προαναφέρθηκε, σε αντίθεση με την Ισμήνη, αψήφησε τους νόμους του Κρέοντα και ενταφίασε τον νεκρό αδελφό της, σύμφωνα με την θέληση των θεών. Ένας φρουρός, όμως, αποκάλυψε το γεγονός και οδήγησε την Αντιγόνη στον Κρέοντα. Εκείνος, άκαμπτος, παρότι η γενναία Αντιγόνη υπήρξε μνηστή του γιου του, την τιμώρησε να φυλακιστεί σε σπήλαιο, χωρίς τροφή και νερό, μέχρι να πεθάνει. Ο αρραβωνιαστικός της Αί- μων, γιος του Κρέοντα, υπερασπίστηκε την Αντιγόνη, κατηγορώντας τον πατέρα του. Μετά από λίγο, ο Κρέων, αφού και ο μάντης Τειρεσίας τον προειδοποίησε πως κάτι κακό επρόκειτο να συμβεί εξαιτίας της αδιαλλαξίας του, μετανόησε. Μα ήταν πια πολύ αργά. Η Αντιγόνη είχε πια αυτοκτονήσει. Μαθαίνοντας το γεγονός ο αγαπημένος της Αίμονας, αυτοκτόνησε κι αυτός συμπαρασύροντας και τη μητέρα του Ευρυδίκη, που επίσης απαγχονίστηκε. Όμως, η τραγική σειρά του Θηβαϊκού Κύκλου δεν σταμάτησε εδώ. Συνεχίστηκε κι ολοκληρώθηκε με τον Αλκμαίονα, στον οποίο θα αναφερθούμε στο επόμενο άρθρο
konstantinosa.oikonomou@gmail.com
www.scribd.com/oikonomoukon
ελευθερία λάρισας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου